Singapore en Kurban

Lieve allemaal!

Tijd voor weer een nieuwe verhaal! De tijd vliegt, zo ook de dagen die we hier zijn. We zijn officieel over de heft van de dagen dat we hier verblijven. Vreemd is dat hoor, nu wordt het aftellen tot we weer thuis zijn. Ik mis jullie, maar vind het stiekem toch wel erg leuk hier!

Afgelopen weekend zijn we naar Singapore geweest. We moesten een weekendje het land uit om ons visum te verlengen en wij hebben gekozen om naar Singapore te gaan (eigenlijk hoef je maar ene uurtje het land uit, maar als je toch al genoeg geld voor het ticket betaald kun je er net zo goed een weekend van maken ;)
Met onze rugzakken, het vliegticket en een lijst met hostels, zijn we in Bandung in het vliegtuig gestapt. Na 1,5 uur vliegen, landden we in Singapore. Op het vliegveld gingen we langs een informatiepunt, waar we de beste informant ooit kregen. De vrouw ratelde in één stuk door, waardoor we na afloop een slaapplaats hadden, een kaart met informatie over de leuke bezienswaardigheden, goede plaatsen om te eten en uitleg over de metro. Voila!
Ik had geen idee wat ik moest verwachten van Singapore, maar ik had niet verwacht dat het zo’n moderne stad was. Overal rezen wolkenkrabbers uit de grond. Daarnaast is het de schoonste stad van de wereld. Probeer dus niks op de grond te gooien of je hebt meteen een flinke boete aan je broek hangen. Een wereld van verschil met Indonesië.

We gingen op pad, hebben onze tassen gedumpt in een hostel in een 24 persoonskamer (12 stapelbedden) en zijn meteen weer op stap gegaan. We zijn de stad gaan verkennen en hebben een rit gemaakt in de Singapore flyer (grootste reuzenrad van de wereld). Super mooi uitzicht in het donker met alle lichtjes van de stad. Na een drankje op een terrasje, zijn we ons bed ingedoken.

Zaterdag hebben we onze eigen sightseeing tour gehouden met de kaart en de informatie die we hadden gekregen van de vrouw op het vliegveld. Het was kei warm, rond de 35 graden. Het liefst liepen we van shoppingmall naar shoppingmall, alleen vanwege de airco. We hebben twee moskee’s bezocht, een Hindoeïstische tempel en een Boedistische tempel. Echt super gaaf om te zien, alle 3 erg mooi en totaal verschillend van elkaar. Vervolgens zijn we nog in de wijken Chinatown, Little India en Arab street geweest. Allemaal vernoemd naar de cultuur die er heerst in die wijk. Het leek wel een worldtrip in plaats van een city trip. Hihi.
Met vermoeide benen hebben we een powernapje gedaan, voordat we ’s avonds weer op stap gingen. We hadden ons genesteld op de grond, om een watershow bij een fontein te bekijken. Helaas viel de show tegen, want het enig wat er gebeurde is dat de fontein begon te spuiten en er gekleurde lampen op schenen. Gelukkig maakte de pizza die we erna aten alles goed.

Zondag morgen zijn we nog naar ‘het’ standbeeld van Singapore geweest, een waterspuwende leeuw. Natuurlijk betekend ‘singa’ leeuw in het Indonesische.. maar ondanks dat we het woord altijd gebruiken in de les, kwamen we er toen pas achter. Tijd om terug te gaan naar huis, naar ons heerlijke bedje zonder alle snurkende mensen op de kamer.

Uitgeput van het weekend, begonnen we maandag met spierpijn weer aan de stage. Spierpijn van het lopen! Kun je nagaan hoe weinig we hier lopen..:P

Vandaag is het Kurban, een Islamitische feestdag. Wij Nederlanders willen niks missen en zijn naar buddy’s gegaan om deze feestdag te vieren. Karlijn en ik zijn dinsdagavond samen naar het huis van Lubay gegaan. Vanmorgen vroeg (woensdag), rond kwart voor 6, werden we wakker gemaakt om mee te gaan bidden. We werden in traditionele ‘pray’ kleding gehesen en mochten mee naar de moskee. De vrouwen zitten apart van de mannen, dus samen met de zussen van Lubay zochten we een plekje. We konden de bewegingen meedoen, wat nog best lastig is met die kleding zonder er op te gaan staan. We wilde deze ervaring graag een keer hebben en ik vond het toch wel erg gaaf om het een keer te doen, hier in dit Moslimland. Ik heb absoluut veel meer respect gekregen voor Moslims en ik weet nu ook dat wij in Nederland een verkeerd beeld hebben van het geloof. Gelukkig weet ik nu beter en het is erg interessant om hierover te praten met de mensen hier.
Na het bidden, werden er 3 geiten en een koe geslacht. Daar draaide het allemaal om. Kurban is namelijk een dag dat er een koe of een geit geslacht wordt en je het vlees deelt met de arme mensen in je omgeving. Je laat je goede wil zien tegenover de arme mensen. Karlijn en ik wisten niet zo goed of we de slachting nou wilden zien of niet. Bang om een vegetariër te willen worden nadat we het hadden gezien. Beide hebben we uiteindelijk gekeken naar de rituele slachting (waardoor het vlees halal is. Moslims mogen alleen dingen eten die halal zijn, dingen die voor hen toegestaan zijn volgens de Koran). De koe werd met zijn hoofd op een balk gelegd en daaronder hadden ze een gat gegraven waar het bloed weg kon stromen. Na een gebed werd het mes erin gezet en was het wachtten tot het beest dood was gebloed.. Het was minder eng om te zien dan ik dacht.. maar het meest zielige vond ik dat het beest niet meteen dood was. Hij lag namelijk nog te stuiptrekken en probeerde adem te halen. (hetzelfde ritueel was voor de geiten). (oke, ik moet eerlijk toegeven dat ik achter Lubay en z’n broer heb geschuild en ik me echt een watje voelde vergeleken met de kinderen die daar rondlopen en allemaal rustig toekijken). Ze werden opgehangen en ontveld. Het kampvuurtje werd aangemaakt voor het huis van Lubay en wanneer het vlees gesneden en verdeeld was, hebben we saté gemaakt. En ja, ik heb het gegeten en het was lekker.. (toch moest ik ff aan die geit en de koe denken).
De rest van de dag hebben we daar gegeten en gepraat en tegen 6en hebben we de trein terug naar huis genomen.

Nu ben ik lekker thuis, aan het bijkomen van de nieuwe ervaringen van vandaag en jullie op de hoogte brengen.
Nieuw nieuws over de vulkaan heb ik niet. Het is hier nu wat rustiger geworden en je hoort er minder over. Het blijft een beetje opletten, maar we hopen dit weekend een weekendje weg te gaan naar ciwiday. Hoe en wat precies, dat horen jullie de volgende keer.

Hopelijk hebben jullie niet te veel last van al de regen en het wateroverlast. Ik dacht dat het hier hard kon regenen (want dinsdag liepen wij ook tot onze knieën in het water), maar het water geeft geen overlast voor ons huis in ieder geval. Hopelijk houden jullie de voeten droog!

Hati hati en tot horens,

Liefs Jorine