Sportfestival, op de schaatsen en flink verbranden

Hallo lieve mensen!

Sportfestival ‘The Joy Of Movement’2010 was een groot succes!

Vorige week zaterdag, 4 december, hebben we ons sportfestival gehouden! Vanuit Respo International hadden we de opdracht gekregen om een sportevenement te organiseren voor kinderen met een beperking. Wij hebben er voor gekozen om een sport&spel dag te houden voor leerlingen van onze 8 stagescholen.

Als je een evenement wilt organiseren, heb je natuurlijk een hoop voorbereidingen. Wij als PMT studenten hadden echter geen idee wat we allemaal voor moesten bereiden. Gelukkig hebben we een goed stel hersenen en met hulp van docenten van de UPI hebben we een mooi comité opgericht. Het was een tijdjes spannend of het evenement door kon gaan, omdat de datum niet vastgelegd kon worden in verband met andere evenementen rond dezelfde datum. Uiteindelijk werd het 4 december en zijn we als ene speer alles gaan regelen. Want Indonesische mensen zeggen elke keer: ‘Doe maar rustig aan, het komt wel goed’. Bijna alles is dan ook in de laatste week geregeld, dat is heel normaal hier.

Op de dag zelf, stonden we om 4.30 AM naast ons bed. Eerst even Linda feliciteren met haar 20e verjaardag en dan weer concentreren op het evenement. Hebben we alles bij ons? De avond ervoor hadden we al mooie pakketjes gemaakt van alle materialen. Onderweg naar de atletiekbaan, geen trafficjam! Heerlijk als je zo vroeg op de weg bent, schiet het tenminste op.
Op het veld aangekomen waren de eerste helpers er al. Iedereen kreeg een t-shirt. Blauwe voor het comité, rode shirts voor de helpers en witte shirts voor de kinderen. Het eerste uur hebben we alle opgebouwd, daarna kwamen de leerlingen binnen. Ze kregen alelmaal een t-shirt, een stempelkaart en een groepsnummer op de hand.

We begonnen, iets te laat, met een speech (in het Indonesisch!!) door mij. Was best moeilijk, maar wel grappig. Ik wilde het graag in het Indonesisch doen, omdat de leerlingen het Engels toch niet zouden snappen. En speciaal voor de dove leerlingen, stond er een gebarentolk naast me. Er waren ook nog een aantal representives van een organistie voor gehandicapte sporters.

We gingen beginnen, alle kinderen bij de juiste groepsleider krijgen was al een hele taak, maar toen de spellen waren begonnen liep het prima. Samen met Nasrul heb ik rondgelopen met de microfoon en hij heeft alles aan elkaar gepraat. De spellen liepen prima, de kinderen hadden plezier, het zonnetje scheen en ik was vrolijk. Ik heb nog nooit zoveel lachende gezichten bij elkaar gezien.

Ondanks dat de snack een beetje laat was, heeft volgens mij iedereen het naar de zin gehad. De spellen waren touwtrekken, spijkerpoepen, newspaper race, flying carpet en diamond transport. Aan het einde van elk spel konden ze een stempel winnen en als ze alle 6 de vakjes hadden, kregen ze een armbandje.

Een top evenement, dat werd afgesloten met een lunch voor alle helpers.

’s Avonds hebben we de dikke truien en de lange broeken uit de kast gepakt, want we zijn wezen schaatsen! (voor Linda’s verjaardag). De buddies waren een beetje zenuwachtig, maar dat was nergens voor nodig want het zijn natuurtalentjes. Na een avond vol plezier, hebben we een pyjama party gehouden.

Afgelopen weekend zijn we naar Pangadaran beach geweest! Voor jullie vast onvoorstelbaar om lekker een weekendje naar het strand te gaan. Na 6 uur op de bike zitten en een houten kont hebben (na zelf ook een stuk gescheurd te hebben), valt het toch wel tegen als het regent op het strand! Gelukkig weerhield ons dat er niet van om toch ff te gaan zwemmen wanneer het droog is en te genieten van de knusheid in de houten hutje met warme chocomel.
De volgende dag zijn we naar de Green Canyon geweest, een groen rivier in een prachtige omgeving. Vervolgens zijn we nog naar een nationaal park geweest waar de apen los rondliepen. We hebben onze tijd daar doorgebracht op het witte strand (het zand is zwart in Indonesie) met relaxen, snorkelen en wandelen.
Zondagmorgen hebben Lubay, Karlijn en ik genoten van een tochtje op een 3 persoons tandem en een ritje op een banaan achter de speedboot! Alles moet je een keer geprobeerd hebben en we hebben de grootste lol gehad! (de rest was surfen)
No nog een verfrissende duik (naja, het zeewater is hier warm) zijn we weer op de bike gestap terug naar Bandung. Een droog tochtje gelukkig en ik voel me al een echte Indonees (links inhalen --> remember, ze rijden hier aan de andere kant van de weg).

Vandaag is een echte luierdag. Bijkomen van het weekend en boette voor te weinig insmeren met zonnebrand..Iemand zin in susu strawberi? (aarbeienmelk) nieuwe bijnaam..

Tot horens!

Heel veel liefs,
Jorine

p.s. Bali is geboekt voor 29 december!
p.p.s Ze drinken hier melk met Fanta! best lekker eigenlijk..