Angklung, Jakarta en begin van de vakantie..

Hallo lieve mensen,

Weer een update uit Indonesië waar het nu ongeveer 30 graden warmer is dan bij jullie! Gek idee hoor, dat er bij jullie sneeuw en ijs ligt, terwijl wij zwetend de dag doorkomen. Ook voelt het wel vreemd, dat we de Sinterklaas en de Kerstvoorbereidingen helemaal niet meemaken. Natuurlijk laten we het niet zomaar voorbij gaan en gaan we zondag Sinterklaas vieren samen met de buddies. De gedichten zijn al gemaakt en de cadeautjes gekocht!

Twee weekenden geleden, zijn we naar een Angklung concert geweest. Een Angklung is een traditioneel houten instrument in Indonesië. Het is een grappig geluid en er werd ene leuke show gegeven. De show bestond uit nog veel meer dingen, zoals traditionele dansen, meerdere instrumenten en we mochten ook zelf nog Angklung spelen!

Zondags zijn we naar een traditionele markt geweest waar ze een hoop kleren verkochten, nog meer zooi en elke verkoper je aanspreekt met ‘Mister’. Lesje Engels zouden ze dus wel kunnen gebruiken.. Waarschijnlijk heb ik die dag (of misschien eerder) al een koudje gevat, want maandag ben ik een dagje thuisgebleven met koorts en hoesten. Op dit moment gaat het weer top, op af en toe een hoestbui na.

De rest van de week gewoon naar school geweest. Dinsdags gingen we zwemmen met school en ’s avonds zijn we naar een basketbalwedstrijd wezen kijken van de Nationale Basketbal League Indonesia.
Donderdags zijn we met bijna alle buddies op stap geweest naar een Nederlandse bar. De eigenaar is Nederlands en hij vond het maar al te leuk om onze Nederlandse verzoekjes te draaien. Lalalalaaa, polonaise!

Afgelopen weekend zijn we naar Jakarta geweest. Als je in Indonesië bent, moet je toch ook in de hoofdstad zijn geweest, was onze gedachten. Mr. Dick, een broer van een leraar van de UPI, hadden we de eerste dag ontmoet toen we naar de vulkaan gingen en had ons uitgenodigd om bij hem langs te komen als we naar Jakarta zouden gaan. Hij vond het zo leuk dat we kwamen, dat hij heel het weekend onze gids heeft gespeeld. Vrijdag hebben we alleen de omgeving van het hotel gezien, een grote shoppingmall. Zaterdagmorgen zijn we naar de school van Mr Dick gegaan. Hij is de eigenaar van een elementary school en die dag was er een informatiedag over het binnenkort te openen Junior High School gedeelte. De rest van de dag zijn we met hem en zijn dochtertje op stap geweest met de auto.. Wat we voornamelijk hebben gedaan is in de file staan! We hebben de Monas (een hele hoge toren, ‘als je hier niet bent geweest, ben je niet in Jakarta geweest’) bekeken en het museum binnenin. Daarna gegeten in een shoppingmall en terug naar het hotel (ja het was al 9 uur ’s avonds). De reisgids vertelt: ‘Jakarta is a city which is hard to love’. Daar waren wij het helemaal mee eens, door de hitte en de trafficjam.

Deze week zijn we eigenlijk alleen maar druk bezig met voorbereidingen voor ons sportfestival. Zaterdag organiseren we een sportfestival voor alle 8 de stagescholen. ‘The Joy Of Movement’ is het thema en er zullen rond de 150 kinderen komen met verschillende beperkingen. Het wordt dan ook meer een spellendag dan een competitiedag. Wij als PMT’ers doen ons best om alles zo goed mogelijk voor te bereiden, maar toch is het nog niet zo gemakkelijk als we dachten.. ;-)
En ’s avonds een feestje want Linda wordt 20 jaar!

Nog maar 7 weken, bijna geen stage meer en nog een hoop uitstapjes op de planning. Vandaag hoorden we bijvoorbeeld dat vandaag al de laatst les was op die school! Indonesiërs zijn hier niet zo goed in informatie doorgeven..De komende weken zijn er ‘eind van het semester testen’ en daarna begint de kerstvakantie. Naar elke school hebben we nog één dag gepland om afscheid te kunnen nemen. Als ik daar aan denk, mis ik ze nu al. Want ik ben me toch wel gaan hechten aan de kinderen. Ondanks het taalprobleem zijn we toch veel met ze in interactie door een beetje uit te dagen of een aai over de bol (wat trouwens niet toepasselijk is in de Indonesische cultuur).

Het strand, een kampweekend van de maandag school en Oud & Nieuw op Bali komen er nog aan. Genoeg om ons nog op te verheugen en om ons te vermaken hier de komende weken! (nog niet te spreken over de berg huiswerk die nog ligt te wachten..)

Geniet van de sneeuw, het ijs en het koude weer. Ik zweet hier lekker verder!

Liefs, Jorine