De eerste week stage
Door: Jorine Lokkerbol
Blijf op de hoogte en volg Jorine & Pascal
01 Oktober 2010 | Indonesië, Bandung
Hallo lieve mensen,
Hier weer een berichtje van mij uit Indonesië. Ik ben nu twee weken weg, wat nog helemaal niet zo voelt. Aan de ene kant voelt het alsof ik nog niet zo lang weg ben, omdat alles nieuw is en we een hoop verschillende dingen hebben gedaan. Aan de andere kant raak ik hier ook vertrouwd met het huis, de omgeving en de mensen en lijkt het alsof is hier al een hele tijd ben.
Het is nu vrijdag, de dag dat we geen stage hebben maar naar de UPI (universiteit) gaan om daar lessen te volgen, te praten met mensen, te vertellen over PMT (psychomotorische therapie) en te sporten. Helaas is Karlijn ziek vandaag en ben ik bij haar gebleven. Leek me toch een fijner gevoel voor haar en voor mezelf dat er iemand is die haar een beetje in de gaten kan houden.
Ik zal jullie vertellen over de afgelopen week, waarin we naar de scholen zijn geweest om de gymlessen mee te maken. We gaan in tweetallen naar 3 scholen (1 school 2 dagen). Ik ben samen met Karlijn een duo en tot nu toe bevalt het me prima :)
Op maandag en op donderdag gaan we naar Cicendo, een school voor dove kinderen. De leraar is een jaar of 23 en is zelf ook doof/slechthorend. Hij heeft een gehoorapparaatje in en kan erg goed liplezen, waardoor hij normaal met mensen kan communiceren. Hij is student op de UPI en hij was vorige week ook bij de workshops die wij gaven. Het is ontzettend mooi en leuk om te zien hoe hij met de leerlingen op school om gaat. Hij geeft erg goede gymlessen en gebruikt gebaren en voorbeelden om te laten zien wat ze gaan doen. Karlijn en ik zijn ook al druk bezig om gebarentaal te leren. We kunnen al onze naam spellen en een aantal gebaren die handig zijn tijdens de gymles.
Op maandag zijn er twee groepen met leerlingen van secondary school. De eerste groep is 13 tot 15 jaar en de tweede groep 16 tot 18 jaar. In onze eerste week hebben we alleen maar geobserveerd, om een beeld te krijgen van de leerlingen, de leraar en de manier van lesgeven.
Op dinsdag gaan we naar Wartawan, een school in de categorie C = kinderen met een verstandelijke beperking. Ze beginnen elke morgen met een half uur bewegen op muziek waar ze wat dansjes doen waarin rek en strek oefeningen verwerkt zijn. De muziek gaat veel te snel achter elkaar door voor de leerlingen en ze staan allemaal een andere kant op te kijken. Daar kan dus nog wel verandering in gebracht worden!
Daarna krijgen we drie groepen, ingedeeld op niveau. De les duurt ongeveer een half uurtje en er is één gymleraar en ongeveer 3 of 4 leraren die erbij zijn om de leerlingen die weglopen in de gaten te houden. De spelletjes die ze doen zijn op zich leuk, alleen er wordt veel in grote groepen gewerkt (bv de activiteit bowlen, 10 kinderen in de rij en allemaal 2x mogen gooien.) duurt eeuwen voordat je weer aan de beurt bent! We probeerde de leraar een aantal spelletjes uit die ze vorige week op de workshop heeft geleerd, erg leuk om te zien!
Op woensdag gaan we naar Terate. Ook hier zitten leerlingen met een verstandelijke beperking. We hebben weer drie groepen, die ongeveer 45 minuten les hebben. Woensdag is sportdag, dan hebben ze ook allemaal sportkleren aan en doen ze op school verder niets anders dan spelen. De leraar is weer een student van de UPI, die nog nooit in het speciaal onderwijs les had gegeven en het best lastig vond. Toch deed hij het aardig goed. We hebben een groep jongere kinderen, een groep met leerlingen met het down syndroom en een groep oudere kinderen. De variatie zou nog wat groter kunnen en we gaan proberen wat nieuwe spelletjes aan te leren. Ook gaan we een Indonesisch liedjes proberen te leren, dat ze daar in de les zingen :P
Het is de bedoeling dat we voor al een coachende rol aannemen op de scholen en wat nieuwe ideeën brengen. Ik hoop dat dit gaat lukken en dat de leraren open staan om wat nieuws te leren. Het lastige voor ons is dat we de taal niet spreken, dus duidelijk communiceren met de leerlingen is lastig.. een kleine talencursus zou misschien toch wel helpen!
De stages zijn trouwens alleen maar ’s ochtends, variërend van 8 uur tot 11/13 uur. Op 7 uur worden we door de buddies opgehaald om achterop de scooter naar de scholen te gaan. Zij zijn dan onze tolk op de scholen en na school gaan we vaak wat eten ergens --> RIJST!
Vanaf volgende week kunnen we ’s middags misschien gaan sporten op de UPI, zou leuk zijn :)
Zo, ik hoop dat jullie een beetje een beeld hebben van de scholen en wat we daar gaan doen. More questions? Je mag me altijd mailen!
Groetjes en liefs,
Jorine
P.s. We zijn woensdag naar een voetbalwedstrijd wezen kijken in een kroeg, van Bandung tegen een andere stad.. jeetje wat zijn ze fanatiek daar! Ik dacht dat Nederlanders fanatiek waren.. Het team van Bandung voetbalt slechter, maar het publiek juicht des te harder bij een doelpunt!
Hier weer een berichtje van mij uit Indonesië. Ik ben nu twee weken weg, wat nog helemaal niet zo voelt. Aan de ene kant voelt het alsof ik nog niet zo lang weg ben, omdat alles nieuw is en we een hoop verschillende dingen hebben gedaan. Aan de andere kant raak ik hier ook vertrouwd met het huis, de omgeving en de mensen en lijkt het alsof is hier al een hele tijd ben.
Het is nu vrijdag, de dag dat we geen stage hebben maar naar de UPI (universiteit) gaan om daar lessen te volgen, te praten met mensen, te vertellen over PMT (psychomotorische therapie) en te sporten. Helaas is Karlijn ziek vandaag en ben ik bij haar gebleven. Leek me toch een fijner gevoel voor haar en voor mezelf dat er iemand is die haar een beetje in de gaten kan houden.
Ik zal jullie vertellen over de afgelopen week, waarin we naar de scholen zijn geweest om de gymlessen mee te maken. We gaan in tweetallen naar 3 scholen (1 school 2 dagen). Ik ben samen met Karlijn een duo en tot nu toe bevalt het me prima :)
Op maandag en op donderdag gaan we naar Cicendo, een school voor dove kinderen. De leraar is een jaar of 23 en is zelf ook doof/slechthorend. Hij heeft een gehoorapparaatje in en kan erg goed liplezen, waardoor hij normaal met mensen kan communiceren. Hij is student op de UPI en hij was vorige week ook bij de workshops die wij gaven. Het is ontzettend mooi en leuk om te zien hoe hij met de leerlingen op school om gaat. Hij geeft erg goede gymlessen en gebruikt gebaren en voorbeelden om te laten zien wat ze gaan doen. Karlijn en ik zijn ook al druk bezig om gebarentaal te leren. We kunnen al onze naam spellen en een aantal gebaren die handig zijn tijdens de gymles.
Op maandag zijn er twee groepen met leerlingen van secondary school. De eerste groep is 13 tot 15 jaar en de tweede groep 16 tot 18 jaar. In onze eerste week hebben we alleen maar geobserveerd, om een beeld te krijgen van de leerlingen, de leraar en de manier van lesgeven.
Op dinsdag gaan we naar Wartawan, een school in de categorie C = kinderen met een verstandelijke beperking. Ze beginnen elke morgen met een half uur bewegen op muziek waar ze wat dansjes doen waarin rek en strek oefeningen verwerkt zijn. De muziek gaat veel te snel achter elkaar door voor de leerlingen en ze staan allemaal een andere kant op te kijken. Daar kan dus nog wel verandering in gebracht worden!
Daarna krijgen we drie groepen, ingedeeld op niveau. De les duurt ongeveer een half uurtje en er is één gymleraar en ongeveer 3 of 4 leraren die erbij zijn om de leerlingen die weglopen in de gaten te houden. De spelletjes die ze doen zijn op zich leuk, alleen er wordt veel in grote groepen gewerkt (bv de activiteit bowlen, 10 kinderen in de rij en allemaal 2x mogen gooien.) duurt eeuwen voordat je weer aan de beurt bent! We probeerde de leraar een aantal spelletjes uit die ze vorige week op de workshop heeft geleerd, erg leuk om te zien!
Op woensdag gaan we naar Terate. Ook hier zitten leerlingen met een verstandelijke beperking. We hebben weer drie groepen, die ongeveer 45 minuten les hebben. Woensdag is sportdag, dan hebben ze ook allemaal sportkleren aan en doen ze op school verder niets anders dan spelen. De leraar is weer een student van de UPI, die nog nooit in het speciaal onderwijs les had gegeven en het best lastig vond. Toch deed hij het aardig goed. We hebben een groep jongere kinderen, een groep met leerlingen met het down syndroom en een groep oudere kinderen. De variatie zou nog wat groter kunnen en we gaan proberen wat nieuwe spelletjes aan te leren. Ook gaan we een Indonesisch liedjes proberen te leren, dat ze daar in de les zingen :P
Het is de bedoeling dat we voor al een coachende rol aannemen op de scholen en wat nieuwe ideeën brengen. Ik hoop dat dit gaat lukken en dat de leraren open staan om wat nieuws te leren. Het lastige voor ons is dat we de taal niet spreken, dus duidelijk communiceren met de leerlingen is lastig.. een kleine talencursus zou misschien toch wel helpen!
De stages zijn trouwens alleen maar ’s ochtends, variërend van 8 uur tot 11/13 uur. Op 7 uur worden we door de buddies opgehaald om achterop de scooter naar de scholen te gaan. Zij zijn dan onze tolk op de scholen en na school gaan we vaak wat eten ergens --> RIJST!
Vanaf volgende week kunnen we ’s middags misschien gaan sporten op de UPI, zou leuk zijn :)
Zo, ik hoop dat jullie een beetje een beeld hebben van de scholen en wat we daar gaan doen. More questions? Je mag me altijd mailen!
Groetjes en liefs,
Jorine
P.s. We zijn woensdag naar een voetbalwedstrijd wezen kijken in een kroeg, van Bandung tegen een andere stad.. jeetje wat zijn ze fanatiek daar! Ik dacht dat Nederlanders fanatiek waren.. Het team van Bandung voetbalt slechter, maar het publiek juicht des te harder bij een doelpunt!
-
01 Oktober 2010 - 08:38
Peter:
Hoi Meis,
Jouw verslagen zijn erg leuk en boeiend om te lezen. Heb het fijn en tot een volgende keer.
Brasa Peter -
01 Oktober 2010 - 08:54
Desiree:
Hoi Jorine,
Het was een verrassing jou op skype te krijgen.
Goed, dat jullie veranderingen en dingen kunnen toevoegen. Is Carlijn weer beter? Gr.Oma. -
01 Oktober 2010 - 10:52
Bianca:
Ha Jorine,
heel leuk om te lezen wat je allemaal doet daar! Erg afwisselend ook als ik het zo lees, zo blijft het ook leuk natuurlijk :D
Ik ga je even mailen waar we in Bandung zullen verblijven, dan kunnen jullie op zoek naar een meeting-point!
Liefs uit NL! -
01 Oktober 2010 - 11:41
Jorine & Pascal :
sorry, de foto's staan een beetje door elkaar. Maar ik heb nu extra foto ruimte gekocht, zodat ik meer foto's kan plaatsen en jullie nog mee beeld krijgen bij m'n reis.
De volgende keer is het hopelijk beter ;) -
01 Oktober 2010 - 16:28
Annieke:
Leuk om te lezen! E helemaal gaaf om de foto's te zien!!! :-) -
02 Oktober 2010 - 09:28
Betsie:
Ha Jorine
Wat lief dat je bij Karlijn gebleven bent. Super!
Succes verder. -
02 Oktober 2010 - 17:10
Manon:
Hee Jorine, moest aan je denken en heb even op je site rond gekeken! Echt super om allemaal te lezen. Het lijkt me zo gaaf om te doen! Heel veel plezier en succes nog! -
03 Oktober 2010 - 08:27
Oma Rijlaarsdam:
Hallo Jorine Een heel mooi reisverslag, is het niet erg zwaar om met alleen maar gehandicapte kinderen te werken, aan de andere kant natuurlijk ook heel dankbaar werk en 'savonds natuurlijk heel erg moe. Ik wens je heel veel succes.
Lieve groeten van Oma.
-
03 Oktober 2010 - 09:37
Mathias:
Hey Jorine!
Wat een uitgebreid verslag weer! Leuk om te lezen, jullie hebben dus gewoon elke middag vrij :O Wij hebben gisteren de clubkampioenschappen gehad, ik heb je wel een beetje gemist hoor :p Maar heel veel succes verder! x Mathias -
03 Oktober 2010 - 21:26
Riet :
Ha Jorine, heel erg leuk om je verhalen te lezen. Je vertelt weer andere dingen als ons Karlijn, dus het plaatje wordt weer iets completer. Ook leuke foto's erbij.
Erg lief dat je bij Karlijn gebleven bent toen ze ziek was.
Geniet nog van alles wat je daar leert en meemaakt -
03 Oktober 2010 - 21:26
Riet :
Ha Jorine, heel erg leuk om je verhalen te lezen. Je vertelt weer andere dingen als ons Karlijn, dus het plaatje wordt weer iets completer. Ook leuke foto's erbij.
Erg lief dat je bij Karlijn gebleven bent toen ze ziek was.
Geniet nog van alles wat je daar leert en meemaakt -
03 Oktober 2010 - 21:26
Riet :
Ha Jorine, heel erg leuk om je verhalen te lezen. Je vertelt weer andere dingen als ons Karlijn, dus het plaatje wordt weer iets completer. Ook leuke foto's erbij.
Erg lief dat je bij Karlijn gebleven bent toen ze ziek was.
Geniet nog van alles wat je daar leert en meemaakt -
03 Oktober 2010 - 21:26
Riet :
Ha Jorine, heel erg leuk om je verhalen te lezen. Je vertelt weer andere dingen als ons Karlijn, dus het plaatje wordt weer iets completer. Ook leuke foto's erbij.
Erg lief dat je bij Karlijn gebleven bent toen ze ziek was.
Geniet nog van alles wat je daar leert en meemaakt -
03 Oktober 2010 - 21:29
Riet:
Sorry, iets te enthousiast geweest met het laten weten dat ik blij ben dat je goed voor Karlijn zorgt. -
04 Oktober 2010 - 17:03
Christa:
Echt heel leuk om te lezen! En om de foto's te bekijken! Als jullie muziek nodig hebben voor dans, dan hoor ik het wel!
groetjes Christa -
04 Oktober 2010 - 17:22
Josje:
JO Jorine!
Super leuke verhaaltjes van je. Zo te lezen een zware missie maar zeker leuk om te doen! Voor mij voelt het al langer dan 2 weken hoor - alles is saai zonder jou ;) veel plezier daar!
Liefs x
ps. die scooters zijn absoluut cool! -
04 Oktober 2010 - 19:59
Linda:
Wat leuk een atletiekbaan waar nog geen tartan ligt!
Ga je op deze baan ook trainen?
Liefs!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
