Kerstvakantie around Indonesia

Hallo allemaal,

Selamat baru tahun 2011!
Een gelukkig Nieuwjaar gewenst!

Hopelijk hebben jullie allemaal een goede jaarwisseling gehad en zijn jullie begonnen aan de goede voornemens.
Karlijn en ik zijn weer terug van ons rondreisje door Indonesië. Het was een bijzondere, interessante, warme, gezellige en leuke rondtrip.
Het avontuur begon allemaal op 29 december om 03.15 uur toen de wekker ging, want om 04.00uur zou de taxi Karlijn en mij komen halen (Linda en Jeroen vlogen ’s avonds pas). In alle vroegte checkten we nog even onze spullen en stonden we klaar. Belt de taxi op: ‘Er is op dit moment geen taxi beschikbaar, we zoeken nog even verder’. Ongelofelijk op dat tijdstip. Nadat ze nog een keer belde om te zeggen dat ze geen taxi hadden, zijn we toch maar naar buiten gelopen. Daar vonden we een angkot die ons bij een taxi afzette en ons naar het vliegveld bracht. Gelukkig allemaal op tijd. De vlucht naar Bali verliep prima. Eenmaal geland, regent het kei hard! Dachten wij naar een mooi zonnig eiland te gaan, mis! Opzoek naar een kamer (we hadden nog niks geboekt), gevonden, inchecken, slapen, naar de regen kijken, ziekerig zijn, rondlopen in de buurt en slapen.
De volgende dag begon het al met regen. Toch hebben we met z’n 4en een taxi aangehouden en zijn nara de hoofdstad Denpasar gereden. Daar hebben we het Bali museum bezocht en zijn we alle te weten gekomen over de Hindoeïstische tempels en kunst. Het grote verschil met Java, is dat er op Bali veel Hindoeïsten zijn. In elke straat kom je dan ook wel een tempel of een soort kappelletje tegen. Na het museum bezochten we nog een markt, aten we rijst en zijn weer terug naar Kuta gegaan, het plaatsje waar we verbleven. Nog steeds waren Karlijn, Jeroen en ik niet echt fit (lees: diarree en niet lekker) dus maar rustig aan gedaan. ’s Avonds nog ff bij live muziek ergens gekeken voordat we vroeg naar bed gingen.
De 31e van december begon met zon! We huurden 2 bikes (die we pas na 2 uur zoeken eindelijk hadden.. blijkbaar ging iedreen vandaag met de bike op stap) en zijn we naar een tempel aan de zuidkust gereden. Het bijzonder van deze tempel is dat deze op een rotswand ligt. Daarna zijn we verder getourt naar een andere stuk kust/strand waar we een tochtje met de boot naar het schildpaddeneiland hebben gemaakt. Denk niet meteen aan allerlei mooie plaatjes, want de schildpadden werden daar ‘gevangen’ gehouden (goed verzorgd) dus het was allemaal erg toeristisch.
Het meest opvallende (en het meest ergenisscheppend) is dat we nu echt toeristen zijn! Iedereen probeert je van alles aan te smeren en je wordt afgezet als een malle. Groot verschil als je al anders bent gewend als ‘inwoner van Bandung’. Oudjaarsavond hebben we lekker gegeten bij de Italiaan (pizza!) en daarna een dutje gedaan. Linda en Jeroen zijn op stap gegaan, ik was zelf niet echt lekker en ben bij de nog ziekere Karlijn gebleven. Het meest rare was dat er heel de avond al vuurwerk was en er niet een duidelijk moment was dat het Nieuwjaar begon.. dus veel te laat (denken we) hebben we elkaar toch een gelukkig Nieuwjaar gewenst. Ik ben nog even naar het strand gelopen om het vuurwerk gezien en daarna lekker gaan slapen.
Voor de 1ste dag van het nieuwe jaar, hadden Karlijn en ik een bustocht op het programma staan. Jeroen en Linda zijn op Bali gebleven, terwijl wij de bus richting Surabaya (ligt in Oost- Java) hebben genomen. Een prima, luxe bus met Winnie the Pooh dekens. Na een hobbelige rit kwamen we om 04.00 de volgende dag aan en hebben een kamer gezocht. Eerst lekker geslapen om bij te komen. Rond een uurtje of 12 zijn we met de fietstaxi en een behulpzame man naar een het station gefietst om alvast een treinkaartje voor de volgende dag te kopen en daarna door naar een tabakfabriek (museum). We zijn langs een traditionele markt geweest (wilden eigenlijk naar de moskee, maar het was net bid tijd) en daarna zijn we door een nog behulpzamere man met zijn auto afgezet bij de bioscoop. Het rare was dat we op straat stonden te vragen waar een bioscoop was toen een man uit een auto stapte en ons in het Engels hielp. Hij kon ons wel een lift geven. Het klintk misschien raar, maar het voelde vertrouwd en daarom hebben we het ook gedaan. Zonder enige moeite (en na met zijn neef in Amsterdam gepraat te hebben door de telefoon) zette hij ons netjes af. Vriendelijke Indonesiërs hier!
De volgende dag hadden we om 07.00uur al de trein richting Yogjakarta (hoe je deze naam precies schrijft weet ik nog steeds niet, want overal staat het anders). Na 5,5 uur kwamen we aan en zochten we een mooi goedkope kamer. Bij ‘Anda Losman’ vonden we een kamer voor 50.000 rupiah per nacht (is ongveer 4,5 euro, dat delen door 2.. is dus niks per persoon!) Helaas waren de bedden er wel naar.. een beetje hard! Maargoed. Na wat rondlopen, boeken kopen (in de boeken ruil shop. Gelezen boeken worden hergelezen) en lezen terwijl het regent hebben we het harde bed uitgeprobeerd.
Voor 4 januari hadden we meteen een tour geboekt. Om 05.00 uur vertrokken we per minibus naar de Borobudur, een grote Boedistische tempel (erg bekend!). Nadat we onze eigen gids hadden gespeeld en heel wat foto’s verder, werden we flink afgezet tijdens het souvenirs kopen en gingen we weer verder met de bus. Ditmaal naar een Hindoeïstische tempel, Prambanan. Onderwerp hebben we nog een glimp ongevangen van de rokende Merapi Vulkaan. Om 2 uur waren we terug maar ook helemaal gesloopt. Lekker lezen en ontspannen.
De volgende dag hebben we ons ontpopt als echte Indonesische kunstenaars. ‘Batik’ is hier in Indonesië een bekende manier van kunst. Je hebt hier batik kleding maar ook schilderijen en tafelkleedjes. Wij hebben een vierkante doek van 40 bij 40 gemaakt. Eerst een ontwerp maken, die op het doek tekenen met potlood. Daarna moesten we de lijnen overtrekken met wax. Nog niet zo makkelijk! Eerst de achtergrond kleuren,bedekken met wax, daarna de vakken kleuren en die ook weer bedekken met wax. Het was een tijdrovende klus, maar erg leuk om te doen. Uiteindelijk werd het doek gewassen in heet water en liet alle wax los. Het resultaat moet je maar bekijken op de foto´s (nee we zijn niet meteen beroemd geworden..:p)
Donderdag werden we laat wakker en typisch Australisch ontbeten met een ‘jaffle’ (gewoon een tosti haha). Het leek ons vandaag een goed idee om wat van de stad te gaan zien, dus hebben we een fietsttaxi genomen die ons naar het Paleis van de Sultan heeft gebracht. Na een beetje rondkijken en ongeveer 100x op de foto (volgende keer moeten we er echt geld voor vragen), zijn we nog naar een atelier geweest waar ze ‘Wajong’ poppen maakten. Dit zijn typische Indonesische poppen waar een soort poppenkast voorstelling mee gegeven worden. De poppen beelden allerlei Hindoeïstische goden uit. Na nog een ritje naar het ‘zilver dorp’ (blijkbaar wordt daar zilver gemaakt, dus heel veel dure sieraden te koop) zijn we weer terug gegaan om de regenachtige middag door te brengen met lezen.
We hadden besloten om in Yogja te blijevn (in plaats van verder met de trein te gaan naar Bogor, omdat dat toch wel erg lastig en lang zou duren). Dus hadden we een bike gehuurd voor de vrijdag. Wij stonden vroeg op pad (zodat we optijd terug konden zijn voor de regen ’s middags). Wat denk je? Regent het ’s ochtends al! Echt ongelofelijk dat het regent als wij naar het strand willen..Gelukkig niet erg hard maar het bleef wel bewolkt. We hebben rondgetoerd in de buurt van het strand (dat pikzwart was en niet echt aantrekkelijk) en Yogja. Erg bijzonder om de echte kleine dorpjes te zien, waar je de armoede ziet maar ook de tevredenheid van de mensen die er wonen. Hun leven is nou eenmaal zo en ze redden het. Daarna zijn we naar een organisatie gereden. We hebben bedacht dat we een deel van ons sponsorgeld aan slachtoffers van de Merapi willen geven. Aangezien de vulkaan is uitgebarsten terwijl wij hier in Indonesië waren en er zoveel onrust over was, leek het ons wel gepast. Tijdens onze tour naar de Borodudur zagen we onderweg ook nog het een en ander van de ravage (rivier die ontspoort waren, kapotte huizen, lava en modder). De organisatie leek ons betrouwbaar en heeft plannen om 25 nieuwe permanente huizen en 2 scholen te bouwen in het gebied. We hebben allerlei foldertjes en een documentatiefilm meegekregen. Als we langer in Yogja waren gebleven, hadden we mee gemogen om naar het gebied te gaan. Helaas.
Zaterdag de 8e zijn we rond half 10 uit Yogja vertrokken met de trein naar Bandung. Het duurde 8 uur en was erg vermoeiend. Toch wel weer gek om nu ‘thuis’ te zijn. Het is wel allemaal vertrouwd, maar nu we bijna echt naar huis gaan is het aftellen wel een beetje begonnen. Nu nog de laatste dingetjes doen en vooral afscheid nemen. Alle dingen nog voor een laatste keer doen of eten en iedereen gedag zeggen.

Vrijdag rond 7 uur 's avonds vliegen we volgens mij en we landen zaterdag de 15e om 06.00 uur ’s ochtends op Schiphol.. (In de kou ben ik bang!)
De tijd vliegt. Nu kan ik echt zeggen: ‘Tot gauw!’

Liefs Jorine